در دوره شرایط اقتصادی مدرن، جزء لاینفک هر کاری قرارداد است. توجه روزافزون به تنظیم دقیق قرارداد، سنجیده بودن آن، توسعه با کیفیت بالای آن می شود.

تنظیم قراردادها فرآیندی پرزحمت است که نیازمند تجربه و دانش در بسیاری از زمینه ها و مهمتر از همه دانش حقوقی است. اما نتیجه شما را منتظر نخواهد گذاشت. یک قرارداد با دقت تنظیم شده تضمین موفقیت است. استفاده از ابزارهای نرم افزاری در آماده سازی، خطر خطا را به حداقل می رساند و کار را تسهیل می کند.

مفهوم و شرایط قرارداد

قرارداد توافقی است بین دو یا چند نفر با هدف ایجاد، تغییر یا فسخ حقوق و تعهدات مدنی.

با این حال، هر توافقی به خودی خود یک قرارداد نیست - فقط توافقی که از قصد شرکت کنندگان برای ایجاد برخی عواقب قانون مدنی ناشی می شود، به عنوان چنین شناخته می شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که هر قراردادی را می توان به عنوان یک قرارداد شناخت، اما هر قراردادی را نمی توان به عنوان یک قرارداد شناخت.

قراردادها بسته به نسبت حقوق و تعهدات شرکت کنندگان در تعهد به 2 نوع تقسیم می شوند: دوجانبه و چند جانبه که از نظر تعداد شرکت کنندگان تفاوتی ندارند، زیرا نه 2 نفر بلکه چندین نفر می توانند در یک توافق نامه دوجانبه شرکت کنند. و با این وجود این توافق دوجانبه باقی می ماند. نمونه ای از این نوع قراردادها، عقد بیع است که در آن یکی از طرفین، یعنی فروشنده، مکلف به انتقال ملک و طرف دیگر، یعنی خریدار، مکلف به قبول این مال می باشند. مشخصه این نوع، قبل از هر چیز، جهت مخالف و مخالف است که در معاهدات چندجانبه وجود ندارد. نمونه ای از معاهده چند جانبه است فعالیت های مشترک، در ایجاد یک مشارکت ساده. این توافقات بسیار نادر هستند، موقعیت غالب در قانون مدنیاشغال شده توسط توافقات دوجانبه.

اصطلاح "قرارداد" همچنین به عنوان یک رابطه حقوقی مدنی ناشی از قرارداد و سندی است که محتوای قرارداد منعقد شده را به صورت کتبی بیان می کند.

با جمع بندی موارد فوق ، می توان گفت که اصطلاح "توافق نامه" به روشی پیچیده تفسیر می شود - هم به عنوان یک توافق نامه و هم به عنوان سندی که این توافق نامه را ثابت می کند و هم به عنوان یک تعهد در حال ظهور. بنابراین، لازم است مشخص شود که در کدام یک از معانی داده شده، اصطلاح "قرارداد" در یک یا آن هنجار استفاده می شود. قانون مدنی.

شروط ضروری قرارداد، شرایطی است که برای انعقاد قرارداد لازم و کافی است. اینها شرایط موضوع قرارداد (مثلاً شرط موضوع در عقد بیع)، شرایطی هستند که در قانون یا سایر اعمال حقوقی به عنوان ضروری یا ضروری برای قراردادهایی از این نوع ذکر شده است (مثلاً شرط قیمت در قرارداد فروش اموال غیرمنقول؛ بیمه بدون تعیین واقعه بیمه شده غیرممکن است) یا شرایطی که به درخواست یکی از طرفین باید در مورد آن توافق حاصل شود.

عدم توافق بر سر حداقل یکی از شروط ضروری به ما این امکان را می دهد که قرارداد را منعقد نشده در نظر بگیریم. برای اینکه قرارداد منعقد شده تلقی شود، لازم است در مورد کلیه شرایط ضروری آن توافق شود (بند 1 ماده 432 قانون مدنی):

• موضوع قرارداد (مثلاً شرط موضوع در عقد بیع)؛
• شرایطی که در قانون یا سایر قوانین حقوقی ضروری یا ضروری برای قراردادهایی از این نوع ذکر شده است
• شرایطی که باید به درخواست یکی از طرفین توافق شود.

طرفین قراردادافراد توانمند، شهروندان دارای وضعیت کارآفرین یا اشخاص حقوقی می توانند اقدام کنند.

موضوع قراردادچیزهایی هستند از جمله اوراق بهادار، املاک و مستغلات، حقوق مالکیت و سایر اشیاء حقوق مدنی.

موضوع قرارداد باید مشخص باشد، تمام حقوق و اطلاعات منتقل شده بر اساس قرارداد را به طور دقیق و بدون ابهام توصیف می کند، دامنه این حقوق، روش، قلمرو، شرایط انتقال و استفاده از آنها، هدف توافق را به طور دقیق مشخص می کند. . معنای اصطلاح "استفاده" باید افشا شود. موضوعات روابط قراردادی باید بدانند که چه موضوعاتی مورد بحث قرار می گیرد. در این بخش باید نوع قرارداد مجوز (مجوز انحصاری، ساده) و محدوده حقوقی که برای مجوز دهنده محفوظ است مشخص شود. در برخی موارد، هر نوع استفاده باید قلمرو خاص خود را داشته باشد، به عنوان مثال، جایی که دارنده مجوز می تواند تولید کند و کجا محصولات را بفروشد. مفاد این بخش چقدر به طور کامل و واضح تنظیم شده است، روابط بین طرفین در آینده چقدر هماهنگ خواهد بود. در صورت وقوع دعوا، دادگاه در تصمیم خود اساساً از مفاد این بند اقدام خواهد کرد.

الزامات شکل قرارداد مشابه مواردی است که برای معاملات پذیرفته شده است. استثناء مواردی است که شکل خاصی برای نوع خاصی از قراردادها مستقیماً در قانون مقرر شده باشد.

بنابراین، برای مثال، قراردادهایی که بین اشخاص حقوقی و همچنین بین آنها از یک طرف و شهروندان از طرف دیگر منعقد می شود، باید به صورت کتبی ساده (بند 1 ماده 161) و در مواردی که توسط طبق قانون یا با توافق طرفین، قراردادها باید محضری شوند (بند 2 ماده 163).

فرم قراردادممکن است با توافق طرفین تعیین شود. ضمناً در این مورد، طرفین ملزم به عدم نیاز به فرم مناسب برای انعقاد قرارداد از سوی قانون نیستند. در صورتی که طرفین در مورد شکل خاصی از قرارداد به توافق رسیده باشند، این قرارداد تنها پس از آن منعقد شده تلقی می شود که سردفتر یا مقام دیگری که حق انجام چنین عمل اسناد رسمی را دارد، در متن قرارداد تصدیق کند. ماده 163).

قوانین خاصی (ماده 424 قانون مدنی) اعمال می شود قیمت. توسط قانون کلی، اجرای قرارداد به قیمت تعیین شده با توافق طرفین پرداخت می شود. در مواردی که قانون مقرر می کند، قیمت ها (تعرفه ها)، نرخ ها، نرخ ها و غیره که توسط ارگان های دولتی مجاز تعیین یا تنظیم می شود اعمال می شود. «قیمت ثابت» همیشه دقیقاً توسط مقامات ذیصلاح دولتی تعیین می شود. در مقابل، "قیمت تنظیم شده" قیمتی است که شرایط یا ضرایب حاشیه ای آن توسط ارگان های دولتی تعیین می شود. در خصوص تغییر قیمت پس از انعقاد قرارداد، در موارد و شرایط مقرر در قرارداد، قانون یا به نحوی که قانون مقرر می‌کند، مجاز است.

قرارداد فروش

نکات اصلی در انعقاد قرارداد بیع به شرح زیر است:

1. عقد بیع باید حاوی داده هایی باشد که احراز قطعی شیء (کالا) را ممکن سازد - اسم و مقدار یعنی شرط اساسی بیع - شرط موضوع قرارداد رعایت شود. . در برخی موارد هنگام انعقاد قرارداد بیع، برای تعیین موضوع معامله، علاوه بر نام و مقدار، بیش از اطلاعات دقیق. بنابراین، هنگام فروش املاک و مستغلات، لازم است مکان آن در قطعه زمین مربوطه تعیین شود (ماده 554 قانون مدنی فدراسیون روسیه)، و هنگام فروش یک شرکت، لازم است که ترکیب این مجتمع ملکی را به طور دقیق مشخص کنید. (بند 1 ماده 561 قانون مدنی فدراسیون روسیه).

2. انعقاد قراردادها برای فروش املاک و مستغلات یا شرکت ها باید به صورت کتبی با تنظیم یک سند امضا شده توسط طرفین (ماده 550، 660 قانون مدنی فدراسیون روسیه) و مشمول ثبت نام اجباری ایالتی باشد. هنگام انعقاد قراردادهای خرید و فروش تجارت خارجی (بند 3، ماده 162 قانون مدنی فدراسیون روسیه) فرم کتبی نیز الزامی است. برای قراردادهای فروش اموال منقول، فرم کتبی فقط برای قراردادهای مربوط به آن لازم است اشخاص حقوقیو همچنین بین شهروندان در صورتی که قیمت قرارداد 10 برابر بیشتر باشد حداقل اندازهدستمزد (ماده 159-161 قانون مدنی فدراسیون روسیه).

قرارداد برای ارائه خدمات

یک شرط ضروریقراردادهای خدمات عبارتند از:

• موضوع قرارداد خدمات نامشهودی است که پیمانکار طبق قرارداد موظف به ارائه آن می باشد. شرایط قرارداد برای ارائه خدمات در مورد موضوع باید به طور واضح و دقیق توسط طرفین در متن قرارداد مورد توافق قرار گیرد.
• مدت قرارداد خدمات. مدت قرارداد تامین پرداختیخدمات با توافق طرفین تعیین می شود. اگرچه قانون شامل قوانین خاصی در مورد مدت قرارداد برای ارائه خدمات برای جبران خسارت نیست، تعریف آن برای توانایی مشتری برای درخواست انجام خدمات ضروری است (مواد 783 و 708 قانون مدنی فدراسیون روسیه). ).

در صورت عدم وجود این شرایط قرارداد ارائه خدمات برای جبران خسارت، منعقد تلقی نمی شود.

به شرایط اضافیقراردادهای خدمات عبارتند از:

• قیمت قرارداد برای ارائه خدمات. قیمت در قرارداد خدمات توسط اقدامات قانونی تعیین نمی شود. تعدادی اسناد به صورت لیست قیمت، تعرفه و ... وجود دارد که قاعدتا مستقیماً از طرف پیمانکار می آید.
• عملکرد شخصی طبق قراردادی برای ارائه خدمات به ازای هزینه، پیمانکار موظف است شخصاً ارائه دهد، مگر اینکه در شرایط قرارداد برای ارائه خدمات (ماده 708 قانون مدنی فدراسیون روسیه) غیر از این باشد.
• کیفیت خدمات ارائه شده بر اساس قرارداد. کیفیت خدمات انجام شده توسط پیمانکار باید با شرایط قرارداد برای ارائه خدمات مطابقت داشته باشد و در صورت عدم تکمیل یا کامل نبودن شرایط قرارداد، معمولاً الزاماتی برای خدمات از نوع مربوطه اعمال می شود.
• پذیرش خدمات مشتری موظف است خدمات ارائه شده با مشارکت پیمانکار را در مدت زمان و به نحوی که در شرایط قرارداد برای ارائه خدمات در نظر گرفته شده است، در قبال پرداخت هزینه بپذیرد.

عدم وجود قرارداد برای ارائه خدمات به ازای شرایط اضافی فوق، مستلزم بی اعتباری قرارداد ارائه خدمات نیست.

شرایط تصادفی- شرایطی که فقط به تشخیص طرفین در مفاد قرارداد گنجانده شده است. این شرایط تصادفی یا مکمل شرایط عادی است یا این شرایط عادی را که در قانون ثابت شده است، اصلاح می کند. اگر شرط تصادفی در متن قرارداد وجود نداشته باشد، این امر بر اعتبار قرارداد تأثیر نمی گذارد. بنابراین، قرارداد ارائه خدمات ممکن است شامل هر گونه شرایط تصادفی به صلاحدید طرفین باشد، برای مثال.

مراحل انعقاد قرارداد

برای انعقاد قرارداد لازم است یکی از طرفین پیشنهاد انعقاد قرارداد را بدهد و طرف دیگر حداقل با انعقاد این قرارداد موافقت کند. بنابراین انعقاد هر قراردادی حداقل دو مرحله را طی می کند. مرحله اول پیشنهاد و مرحله دوم پذیرش است.

پیشنهاد- پیشنهاد انعقاد قرارداد. با این حال، هر پیشنهادی برای انعقاد قرارداد به عنوان یک پیشنهاد تلقی نمی شود. فقط چنین پیشنهادی برای انعقاد قراردادی است که به طور همزمان شرایط زیر را برآورده می کند:

1. این پیشنهاد برای انعقاد قرارداد باید به وضوح قصد شخص را برای انعقاد قرارداد بیان کند.
2. این پیشنهاد باید شامل تمام شرایط اساسی قرارداد آینده باشد.
3. این پیشنهاد باید برای یک یا چند شخص خاص باشد.

پذیرش - پذیرفته شدنتوافقی برای انعقاد قرارداد است. با این حال، هر توافقی برای انعقاد قرارداد قدرت پذیرش ندارد. این رضایت باید کامل و بدون قید و شرط باشد. در صورتی که رضایت به انعقاد قرارداد با شرایط پیشنهادی کامل و بدون قید و شرط باشد، چنین رضایتی دارای قوت پذیرش است و به محض اینکه قبولی ضمیمه پیشنهاد شود، قرارداد منعقد شده تلقی می شود. اگر توافق وجود داشته باشد، اما با شرایط کمی متفاوت، این به عنوان امتناع از انعقاد توافق و در عین حال به عنوان یک پیشنهاد جدید تلقی می شود. فقط رضایت بی قید و شرط و بدون قید و شرط قدرت پذیرش دارد.

به شخصی که پیشنهاد می دهد، پیشنهاد دهنده می گویند، به شخصی که اظهار قبول می کند، پذیرنده می گویند. و به محض انجام پیشنهاد و ضمیمه قبولی، قرارداد منعقد تلقی می شود. هم قبول و هم ایجاب شرعاً هر دو طرف را مقید می کند و پذیرنده را. تأثیر حقوقی یک پیشنهاد و همچنین پذیرش، به شرایط زیادی بستگی دارد.

امضای اجباری قرارداد. این رویه زمانی اعمال می شود که انعقاد قرارداد برای حداقل یکی از طرفین الزامی باشد. در اینجا دو گزینه وجود دارد.

اولین گزینه زمانی است که پیشنهاد توسط طرفی ارسال شود که انعقاد قرارداد برای او الزامی نیست. در این صورت، طرف مقابل که انعقاد قرارداد برای آن الزامی است، باید ظرف 30 روز از تاریخ وصول پیشنهاد، این پیشنهاد را بررسی و برای طرف مقابل ارسال کند: اولی اخطاریه پذیرش است. در این صورت قرارداد با آن شرایط منعقد شده تلقی می شود. که در پیشنهاد گنجانده شده بودند. دومین کاری که طرف دوم می تواند انجام دهد، در صورت عدم موافقت با شرایط پیشنهاد، به اصطلاح پروتکل اختلاف تنظیم می کند و برای طرف مقابل ارسال می کند.

پروتکل اختلافات سند زیر است که از دو قسمت تشکیل شده است. در قسمت اول، آن دسته از شروط قرارداد که در پیشنهاد پیشنهاد شده نوشته شده است. در قسمت دوم، آنچه پذیرنده در مورد آن دسته از بندهای قرارداد پیشنهاد می کند که پذیرنده با آن موافق نیست.

در صورت موافقت پیشنهاد دهنده با شرایط پیشنهادی پذیرنده در پروتکل اختلافات، قرارداد بر اساس شرایط مندرج در پروتکل اختلافات منعقد شده تلقی می شود. در صورت عدم موافقت با این شرایط، پیشنهاد دهنده می تواند ظرف 30 روز اختلاف را برای رسیدگی به دادگاه ارائه کند و دادگاه تعیین می کند که قرارداد با چه شرایطی منعقد می شود. اگر پیشنهاد دهنده ظرف 30 روز این کار را انجام ندهد و انعقاد قرارداد برای پیشنهاد دهنده الزامی نباشد، قرارداد منعقده تلقی می شود.

اجازه دهید وضعیت مخالف را در نظر بگیریم، زمانی که پیشنهاد توسط طرفی که انعقاد قرارداد برای او الزامی است ارسال می شود. اگر پیشنهادی توسط یک طرف متعهد ارائه شود که انعقاد توافق برای او اجباری است، طرف دیگر که موظف به انعقاد قرارداد نیست، حق دارد ظرف 30 روز یکی از اقدامات زیر را انجام دهد:

1. اعلامیه پذیرش ارسال کنید. و سپس قرارداد با شرایط مندرج در پیشنهاد منعقد شده تلقی می شود.
2. ارسال اخطاریه امتناع از انعقاد قرارداد. سپس قرارداد منعقد نشده تلقی می شود، زیرا برای او انعقاد قرارداد اجباری نیست.
3. پروتکل اختلاف نظر را برای پیشنهاد دهنده ارسال کنید. در این صورت، پیشنهاد دهنده با دریافت پروتکل اختلافات، موظف است ظرف 30 روز پس از پذیرش شرایط پروتکل اختلاف، به طرف مقابل اطلاع دهد و سپس قرارداد با شرایط مندرج در پروتکل اختلاف منعقد شده تلقی شود. ، یا اطلاعیه ای مبنی بر عدم موافقت وی با شرایط مندرج در پروتکل اختلافات. در این صورت طرف مقابل می تواند با دعوی الزام به انعقاد قرارداد به دادگاه مراجعه کند.
4. آخرین گزینه - به طور کلی سکوت به دنبال دارد. طرف با دریافت پیشنهاد (مجبور به انعقاد قرارداد نیست) سکوت کرد. در این صورت قرارداد منعقده تلقی می شود، زیرا انعقاد قرارداد برای این طرف الزامی نیست.

انعقاد قرارداد مزایدهکاملاً فراگیر شده است. ماهیت این روش انعقاد قرارداد این است که قرارداد با برنده مزایده منعقد می شود. برگزارکننده مزایده ممکن است مالک کالای فروخته شده یا صاحب حق مالکیت موضوع مزایده و یا هر سازمان تخصصی که برگزاری این مزایده به آن واگذار شده باشد. مناقصه به دو صورت است: رقابت و مزایده.

حراجبه عنوان شکلی از مناقصه با این واقعیت مشخص می شود که برنده کسی است که بالاترین قیمت را ارائه کرده است.

رقابتاین است که برنده حراج کسی است که پیشنهاد داده است بهترین شرایطقراردادها

برای جلوگیری از سوء استفاده، قاعده زیر وجود دارد که دو یا چند نفر بدون توجه به شکلی که در این مزایده ها برگزار می شود، به صورت مسابقه و یا به صورت مزایده باید در این مزایده شرکت کنند. در صورت حضور تنها یک شرکت کننده در مزایده، مزایده برگزار نمی شود و در صورت برگزاری، نتایج آنها باطل اعلام می شود.

در خاتمه متذکر می شویم که تهیه قراردادها مرحله پیچیده و مسئولانه کار قراردادی است. در حال حاضر، انتقال مشکل تنظیم قراردادها به موسسات حقوقی در حال تبدیل شدن به بیشترین محبوبیت است. مشاوره با یک وکیل صالح به شما این امکان را می دهد که از خطراتی که معامله منجر به ضرر و زیان در قالب خسارات واقعی، سود از دست رفته، هزینه های دادرسی و غیره شود، اجتناب کنید.

قرارداد روانی پرداخت شده

قرارداد ارائه خدمات، در نگاه اول، یکی از ساده ترین قراردادهای ذکر شده در قانون مدنی فدراسیون روسیه است. با این حال، این سادگی ظاهری است. هنگام ارائه خدمات در روابط حقوقی طرفین، گاه مسائل خاص خود آنها پیش می آید که توضیح جداگانه ای را می طلبد. در عین حال، ایده کلی قرارداد باید جامع و سازگار باشد.

طبق معمول، بررسی قرارداد را با شروط ضروری قرارداد و شرایطی که نزدیک به آنهاست آغاز می کنیم. یادآور می شوم که شروط ضروری قرارداد، شرایطی است که برای این نوع قراردادها الزامی است، یعنی این یک نوع حداقل قانونی لازم برای قوه قانونی دادن به قرارداد است. بدون آنها، قرارداد منعقد نشده تلقی می شود. در ارائه خدمات پولی، قانون فقط تعریف صحیح موضوع قرارداد را پیش بینی کرده است که از طریق قید شرطی که نوع خاصی از خدمات ارائه شده را تعیین می کند در قرارداد اجرا می شود. این هست قانون کلی، که با این حال می تواند توسط مقررات بخشی تنظیم شود. و ممکن است قبلاً شرایط ضروری اضافی قرارداد را در رابطه با انواع خاصی از خدمات (به عنوان مثال، قانون فدرالمورخ 24 نوامبر 1996 شماره 132-FZ "در مورد اصول فعالیت های گردشگری در فدراسیون روسیه"، قانون فدرال مورخ 30 دسامبر 2008 شماره 307-FZ "در مورد فعالیت های حسابرسی" و غیره).

بنابراین، بر اساس الزامات قانون و رویه قضایی رایج، برای توافق صحیح در مورد مفاد موضوع قرارداد، لازم است در متن دقیقاً مشخص شود که مجری باید چه اقداماتی را انجام دهد. برای انجام این کار، به طرفین در متن قرارداد توصیه می شود:

لیست (نوع) خدمات

حوزه ی خدمات

محل خدمت (در صورت لزوم)

اشیایی که ارائه خدمات به آنها اختصاص دارد (در صورت لزوم)

بنابراین، اولین چیزی که باید در هنگام تعیین موضوع قرارداد برای ارائه خدمات با هزینه مورد توافق قرار گیرد، فهرستی از اقدامات پیمانکار یا در بدترین حالت نشان دادن نوع فعالیتی است که وی موظف به انجام آن است. . در عین حال، در عمل قضایی مواردی وجود دارد که برای تعیین موضوع قرارداد، تنها به ذکر نوع فعالیت کافی است. اما در چنین شرایطی (وجود دو موضع حقوقی متفاوت دادگاه ها) توصیه می شود از بدترین حالت اقدام و در صورت امکان اقدامات خاص پیمانکار در قرارداد ذکر شود.

فرمان سرویس ضد انحصار فدرال ناحیه اورال در 17 مارس 2010 N Ф09-1571/10-C2 در مورد N A50-14201/2009 (فقط فعالیت های مجری را نشان می دهد)

فرمان سرویس ضد انحصار فدرال ناحیه سیبری غربی در 26 آوریل 2007 N Ф04-2259/2007 (33444-A45-39) در مورد N A45-14171/2006 -5/394 (اشاره به نوع و محدوده خدمات، یعنی اقدامات خاص پیمانکار)

هنگام انعقاد قرارداد برای تامین خدمات پولیپیش بینی شده در بند 2 هنر. 779 قانون مدنی فدراسیون روسیه (یعنی حسابرسی، پزشکی، مشاوره، خدمات اطلاعاتی، خدمات مسافرتی و غیره) مجاز است نام خدمات مربوطه را به عنوان نوع فعالیت و همچنین نشان دادن نام خدمات مربوطه ذکر شود. نام حوزه فعالیتی که در این خدمات گنجانده شده است. نکته این است که نام اقدامات خاص در چارچوب این فعالیت را می توان با کمک قوانین قانونی تنظیم کننده این نوع فعالیت (خدمات) تعیین کرد. مثلا،

«پیمانکار متعهد می‌شود بنا به دستور مشتری، حسابرسی صورت‌های مالی سال 1392 را انجام دهد و مشتری متعهد می‌شود هزینه این خدمات را به موقع و به روشی که در این قرارداد تعیین شده است، پرداخت کند.

طرفین در مورد ترکیب گزارش در وظیفه مشتری توافق می کنند (پیوست شماره 1 این قرارداد).»

در هر صورت، شرح خدمات باید تا حد امکان دقیق باشد. این از آینده جلوگیری می کند مشکلات احتمالیبا طرف مقابل در خصوص اجرای قرارداد. توصیه می شود هنگام تعیین نوع فعالیت، اقدامات خاصی که پیمانکار موظف است در چارچوب این فعالیت انجام دهد، در قرارداد منعکس شود. به عنوان مثال، ارائه خدمات مشاوره ممکن است شامل: مطالعه مشکل تعیین شده توسط مشتری و تنظیم نظر کتبی در این مورد، پاسخ به سوالات مشتری در زمینه مورد توافق طرفین و غیره باشد.

نکته اصلی گنجاندن شرط حجم در قرارداد برای ارائه خدمات برای جبران خسارت این است که به سادگی به طرفین قرارداد اجازه می دهد تا از این شاخص برای محاسبه حق الزحمه پیمانکار استفاده کنند.

به علاوه. یک موضع قانونی وجود دارد که بر اساس آن در برخی موارد، فهرست کردن اقدامات پیمانکار کافی نیست، همچنین باید مشخص شود که این اقدامات در کجا انجام می شود (یعنی تعیین محل ارائه خدمات). اما به معنای دقیق، محل ارائه خدمات، شرط ضروری قرارداد ارائه خدمات در قبال غرامت نیست و عدم توافق آن مستلزم عدم انعقاد قرارداد نخواهد بود. ضمناً برای ایفای صحیح تعهدات قراردادی از سوی طرفین نباید این شرط را نادیده گرفت.

محل ارائه خدمات را می توان به عنوان مثال در محل پیمانکار تعیین کرد، مگر اینکه، البته، به موجب قانون، سایر اقدامات قانونی، از عرف تجارت یا ماهیت تعهد به نحو دیگری مقرر شده باشد.

لطفاً توجه داشته باشید که گاهی اوقات خدمات ممکن است نشان دهنده عملکرد اقدامات (انجام فعالیت ها) در رابطه با یک شی خاص (به عنوان مثال، حفاظت از یک محل) باشد. در این صورت، به منظور توافق بر سر شرایط موضوع، توصیه می شود که اطلاعات مربوط به موضوع در قرارداد گنجانده شود، آنها توضیحات خدمات ارائه شده را تکمیل می کنند. مثلا،

پیمانکار متعهد می شود که خدمات نظافتی را برای اماکن دفتر مشتری واقع در: ___________ (محل محل، از جمله شماره اتاق ها را مشخص کنید)، با مساحت کل ________ متر مربع ارائه دهد. متر، و مشتری متعهد می شود که هزینه این خدمات را به روش و شرایط تعیین شده توسط این توافق نامه پرداخت کند.

به طور جداگانه قابل ذکر است که نیستشرایط اساسی قرارداد برای ارائه خدمات. این به این دلیل است که اغلب "خدمات" به عنوان یک مقوله قانونی با "کارها" اشتباه گرفته می شود. از نظر حقوقی، این مفاهیم یکسان نیستند، اگرچه در "سطح روزمره" آنها اغلب مترادف در نظر گرفته می شوند.

هنگام انجام کار، تاکید اصلی طرفین بر نتیجه کار است، در حالی که در ارائه خدمات، خود فرآیند مهم است و ممکن است نتیجه برای طرفین قرارداد اصلا مهم نباشد. هنگام ارائه خدمات، نتیجه کار دارای ویژگی مادی است (الزاماً به نوعی بیان می شود). هنگام ارائه خدمات - نتیجه، به عنوان یک قاعده، وجود ندارد.

فرمان هیئت رئیسه دادگاه عالی داوری فدراسیون روسیه مورخ 27 آوریل 2010 شماره 18140/09 در پرونده N A56-59822/2008

با این حال، این به طور خودکار به این معنی نیست که نتیجه در ارائه خدمات اصولاً در روابط قراردادی رخ نمی دهد. این امر منع قانونی ندارد، فقط برای طرفین قراردادهای ارائه خدمات، اولویت دقیقاً فعالیت پیمانکار است. هر چند طرفین به صلاحدید خود، البته ممکن است شرایطی را در مورد نتیجه در قرارداد لحاظ کنند. تمرین آربیتراژامروزه از این واقعیت ناشی می شود که در اصل، تعهدات پیمانکار ممکن است نه تنها شامل انجام برخی از اقدامات (فعالیت ها) باشد که از الزامات ضروری قانون است، بلکه همچنین ارائه نتیجه اقدامات پیمانکار به مشتری (به عنوان مثال، مشاوره کتبی و شفاف سازی در مورد مسائل حقوقی؛ پیش نویس قراردادها، اظهارات، شکایات و غیره).

نامه اطلاعاتی هیئت رئیسه دادگاه عالی داوری فدراسیون روسیه به شماره 48 مورخ 29 سپتامبر 1999

قطعنامه هیئت رئیسه دادگاه عالی داوری فدراسیون روسیه در 24 سپتامبر 2013 شماره 4593/13 در پرونده N A41-7649/2012

معنای عملی اصلی تمایز بین این مفاهیم (کارها و خدمات) این است که آنها «شرایط ضروری» متفاوتی دارند. برای قرارداد ارائه خدمات، همانطور که در بالا ذکر شد، این موضوع قرارداد است که عمدتاً از طریق ذکر نوع و حجم خدمات در قرارداد بیان می شود. تعیین اقدامات خاص مجری. برای مدل های متفاوت، انواع مختلف، انواع متفاوت، مدل های مختلفقراردادها (اجرای کار)، شرایط ضروری محدوده کار، قیمت و زمان اجرای آن است.

در این راستا، به طور پیش فرض برای قراردادهای خدماتی شرایط ضروری نیست:

شرایط ارائه خدمات

قیمت خدمات

اگرچه البته به دلیل اصل آزادی قرارداد، طرفین حق دارند خلاف آن را (به قیاس نتیجه) احراز کنند.

تجزیه و تحلیل شیوه داوری این امکان را فراهم می کند که شرایط زیر را که در رابطه با قرارداد برای ارائه خدمات با هزینه ضروری تلقی می شوند، مشخص کنیم.
1. اولاً این شرط موضوع عقد است. اگر توافقی بین طرفین در مورد موضوع قرارداد حاصل شده باشد، قرارداد ارائه خدمات منعقد شده تلقی می شود (به قطعنامه FAS ZSO مورخ 21 مارس 2007 N F04-843 / 2007 مراجعه کنید (31823-A45-38) )).
همانطور که از تعریف قانونی ارائه شده در هنر آمده است. ماده 779 قانون مدنی، موضوع عقد را می‌توان به دو صورت تعریف کرد: یا اجرای برخی اعمال و یا اجرای برخی فعالیت‌ها.
هنگام رسیدگی به اختلافات، باید از این واقعیت استنباط کرد که قرارداد مشخص شده در صورتی می تواند منعقد شده تلقی شود که اقدامات خاصی را که مجری موظف به انجام آنها است لیست کند یا فعالیت های خاصی را که وی موظف به انجام آنها است را نشان دهد.
در صورتی که موضوع قرارداد با اشاره به یک فعالیت خاص مشخص شده باشد، دامنه اقدامات احتمالی پیمانکار را می توان بر اساس مذاکرات و مکاتبات قبل از انعقاد قرارداد، رویه ایجاد شده در متقابل تعیین کرد. روابط طرفین، آداب و رسوم تجاری، رفتار بعدی طرفین و غیره. (ماده 431 قانون مدنی) (به نامه اطلاعات هیئت رئیسه دادگاه عالی داوری فدراسیون روسیه به تاریخ 29 سپتامبر 1999 N 48 مراجعه کنید). نمونه ای از عدم هماهنگی برخی فعالیت ها که در صورت عدم تعریف روش حفاظت از اموال بیان شد، می تواند به عنوان مورد زیر عمل کند. از آنجا که قرارداد در مورد ارائه خدمات برای حفاظت از دارایی یک کارآفرین با LLC منعقد نشده است، زیرا بر خلاف الزامات هنر. 779 قانون مدنی، شامل شرایط اساسی برای این نوع قرارداد نیست (چه دارایی تحت حمایت قرار می گیرد، به چه طریقی)، دادگاه به درستی به این نتیجه رسید که LLC هیچ تعهدی در قبال کارآفرین برای محافظت از اموال دومی ندارد. ، و بنابراین برای جبران خسارت ناشی از سرقت این ملک (به قطعنامه FAS DO مورخ 12 آوریل 2005 N F03-A24 / 05-1 / 647 مراجعه کنید).
همانطور که یکی از دادگاه های منطقه اشاره کرد، قانونگذار برای ارائه خدمات در ازای حق الزحمه به شروط ضروری قرارداد اشاره می کند. نوع (فهرست) خدمات، آن دسته از اقدامات خاص که، به موجب هنر. 780 قانون مدنی، پیمانکار باید برای مشتری انجام دهد.
بنابراین، مشخص کردن اقدامات (فعالیت‌های) مورد نظر در قرارداد حائز اهمیت است. عدم وجود مشخصات مستلزم شناسایی قرارداد به عنوان منعقد نشده است. بنابراین، برای مثال، دادگاه خاطرنشان کرد که قرارداد مورد مناقشه شامل فهرستی از خدمات نیست که به اندازه کافی مشخص باشد که موضوع قرارداد را مورد توافق قرار دهد (بند 1 ماده 432 قانون مدنی) و قرارداد نیز چنین نیست. قیمت هر سرویس ارائه شده را تعیین کنید (به تصمیم FAS DO مورخ 25 سپتامبر 2007 N F03-A51 / 07-1 / 3537 مراجعه کنید).
گاهی اوقات دادگاه ها ویژگی اساسی قرارداد را برای ارائه خدمات برای جبران خسارت فقط در رابطه با یکی از طرفین قرارداد تعیین می کنند و بدیهی است که کدام یک از طرفین بیشترین نفع را در انجام خدمات دارند. به عنوان مثال، دادگاه به درستی بدهی را طبق قرارداد برای ارائه خدمات برای کنترل اعزام وصول کرد، زیرا طبق قرارداد ارائه خدمات در ازای پرداخت هزینه، نتیجه این است که این قرارداد توافقی است و اقدامات انجام دهنده برای انجام امور ضروری است. مشتری (به قطعنامه سرویس فدرال ضد انحصار دادگاه عالی در 2006/03/29 N A19-13319 /05-46-Ф02-1209/06-С2 مراجعه کنید).
2. ثانیاً شرط قیمت (هزینه) سرویس. بر اساس نام این ساختار قانونی، ارائه خدمات فقط به صورت قابل استرداد امکان پذیر است. با این وجود، سؤالی که معمولاً در عمل به آن اشاره می‌کند این است که: آیا قیمت شرط اساسی قرارداد برای ارائه خدمات به ازای دریافت هزینه است؟
در اینجا تصویری از یک اختلاف وجود دارد. دادگاه منطقه خاطرنشان کرد که هیچ مدرک صحیح و غیرقابل انکاری در پرونده وجود ندارد که نشان دهد هزینه خدمات که به طور یکجانبه توسط شرکت تعیین می شود، طبق شرایط قرارداد با مشتری توافق شده است. عدم اثبات الزامات ذکر شده توسط شاکی مبنای رد ادعای وصول بدهی است (به قطعنامه FAS VVO مورخ 11 مه 2005 N A29-6991 / 2004-4e مراجعه کنید).
این موقعیت توسط چندین دادگاه منطقه ای دیگر مشترک است. به عنوان مثال، FAS ZSO نشان داد که از آنجایی که قرارداد ارائه خدمات پولی حاوی مقرراتی در مورد هزینه خدمات ارائه شده نیست، این توافقنامه منعقد نشده تلقی می شود (به قطعنامه FAS ZSO در 26 آوریل 2007 مراجعه کنید N F04- 2259 / 2007 (33444-A45-39)).
FAS DO موقعیت متفاوتی دارد. از مفهوم قواعد فوق الذکر (مواد 779، 423، 424 قانون مدنی) چنین استنباط می شود که عدم توافق در ثمن در عقد، مشتری را از پرداخت هزینه خدماتی که مقاطعه کرده است، برکنار نمی کند. به قطعنامه FAS DO مورخ 16.07.2003 N F03-A04 / 03-1 / 1573 مراجعه کنید. به نظر می رسد درست تر باشد، زیرا هزینه خدمات در بسیاری از موارد را می توان بر اساس قیمتی که معمولاً در شرایط مشابه دریافت می شود تعیین کرد. همانطور که FAS VSO اشاره کرد، بر اساس ماهیت قرارداد برای ارائه خدمات در ازای کارمزد، که در آن هیچ نتیجه مادی از اقدام وجود ندارد، خدمات به این صورت پرداخت می شود (به مصوبه FAS VSO مورخ 01.23 مراجعه کنید. 2007 N A3313505 / 06-Ф02-7377 / 06-С2).
FAS SKO این ایده را حتی دقیق تر بیان کرد و اشاره کرد که مطابق بند 3 هنر. ماده 424 قانون مدنی در مواردی که ثمن در عقد زیان‌آور پیش‌بینی نشده باشد و بر اساس شروط ضمن عقد قابل تعیین نباشد، وفای عقد باید به قیمتی پرداخت شود که در شرایط مشابه معمولاً قیمتی باشد. برای کالاها، کارها یا خدمات مشابه هزینه دریافت می شود (به قطعنامه FAS SKO مورخ 03/06/2007 N F08-315/2007، F08-315/2007/1 مراجعه کنید). همین دادگاه در پرونده دیگری به نتیجه کلی تری رسید و بررسی کرد که آیا بند قیمت بااهمیت است یا خیر. وی خاطرنشان کرد: از تحلیل متن توافقنامه و مستندات وارده به پرونده مشخص می شود که روابط حقوقی بین شاکی و خوانده طی قراردادی برای ارائه خدمات جبرانی ایجاد شده است. این نوع قرارداد به موجب قانون به قراردادهای قابل استرداد، صرف نظر از محتوای موجود در آن از شرط هزینه خدمات ارائه شده. قیمت خدمات را می توان در این مورد مطابق با قوانین تعیین شده توسط بند 3 هنر تعیین کرد. 424 قانون مدنی (به قطعنامه FAS SKO مورخ 14 فوریه 2007 N F08-109 / 2007 مراجعه کنید).
3. ثالثاً شرط مدت. به عنوان مثال، ادعای وصول بدهی تحت قراردادی برای ارائه خدمات تبلیغاتی و اطلاع رسانی به دلیل عدم انجام تعهدات مشتری برای پرداخت این خدمات رد شد، در حالی که دادگاه به دلیل وجود شرط، قرارداد را منعقد شده تشخیص داد. در مورد زمان انجام خدمات (به تصمیم FAS ZSO مورخ 25.12.2007 N Ф04-19/2007 (19-А75-11) مراجعه کنید). همان دادگاه منطقه در پرونده دیگری موضع خود را تأیید کرد: به عنوان مثال، دادگاه به درستی از این واقعیت استنباط کرد که شرایط اساسی قرارداد مورد مناقشه موضوع قرارداد است و همچنین شرط زمان تولید کار و ارائه خدمات (به تصمیم FAS ZSO مورخ 11.12.2007 N F04 -7702/2007 (40344-A03-30) مراجعه کنید).
یکی دیگر از دادگاه های شهرستان موارد زیر را بیان کرد. در قرارداد مشخص نشده است که شهرداری چه اقداماتی باید انجام دهد و چگونه باید انجام شود. ضمناً قرارداد دارای مهلتی برای ایفای تعهد توسط شهردار نیست که شرط ضروری این نوع قراردادها است (فصل 37 و 39 قانون مدنی) (به مصوبه FAS ZSO مورخه مراجعه کنید. 16 فوریه 2006 N F04-312 / 2006 (19737A45-13)).
انتساب مدت به شرایط ضروری محل مناقشه نیست. اگر هنجار هنر را تحلیل کنیم. 779 قانون مدنی، دومی دلیلی نمی دهد که این اصطلاح را شرط اساسی بدانیم * (171).
به نظر می رسد موضع FAS SKO کاملاً صحیح است که به این نتیجه رسید: دادگاه بدوی به درستی تشخیص داد که مدت انجام خدمات تحت قرارداد برای ارائه خدمات در ازای کارمزد شرط اساسی برای این امر نیست. نوع قرارداد (به قطعنامه FAS SKO مورخ 24 سپتامبر 2007 N F08-6236 / 2007 مراجعه کنید).
در تعدادی از پرونده ها، دادگاه های منطقه مجموعه ای از شرایط اساسی را نشان می دهند، که با این حال، فراتر از موارد ذکر شده در بالا نمی روند. به عنوان مثال، دادگاه منطقه، با توجه به اختلاف، نشان داد که توافق نامه حاوی تمام علائم توافق نامه از این نوع است که در هنر پیش بینی شده است. 779 قانون مدنی: موضوع آن، مدت انجام کار و قیمت آنها تعیین می شود (به قطعنامه FAS VVO مورخ 03.05.2005 N A31-977 / 14 مراجعه کنید).

بیشتر در مورد موضوع 330. شرایط ضروری قرارداد برای ارائه خدمات با پرداخت هزینه چیست؟ نکات برجسته تمرین؟:

1. § 1. مقررات عمومی در مورد اجاره (مواد 606-625) 162. شرایط اساسی قرارداد اجاره در عمل چیست؟
2. 335. آیا قرارداد ارائه خدمات در قبال حق الزحمه قراردادی است که در آن هویت مجری مهم باشد؟

شرایط مدرن برای اداره هر نوع اقتصادی مستلزم نتیجه گیری های بسیاری است. امروزه، بدون حضور آنها، هیچ نوع فعالیت تجاری نمی تواند وجود داشته باشد، زیرا خود قرارداد جزء لاینفک کار انجام شده است. به تازگی، توجه بزرگبه متن چنین سندی پیوست شده است. یعنی قبل از تدوین، خیلی به این فکر می کنند که چگونه کیفیت ارائه را ارتقا دهند. روال تنظیم قرارداد زمان بر است، این امر مستلزم داشتن تجربه و دانش پیمانکار در بسیاری از زمینه های فعالیت تولیدی و همچنین قوانین قانونی است.

خوانندگان عزیز! این مقاله روش های معمولی برای حل مشکلات حقوقی را شرح می دهد. مورد شما فردی است.

قرارداد بین دو یا چند نفر را قرارداد می گویند.

قرارداد سندی است که توافقی است بین دو یا چند نفر. هدف آن انجام تعهدات و همچنین تغییرات و خاتمه آنها است. با این حال، نمی توان هر توافقی را که منعقد شده است به عنوان یک معاهده در نظر گرفت. تنها زمانی چنین می شود که سند دارای عوامل حقوقی و مدنی باشد که در چارچوب قانون گذاری وجود دارد. از این رو نتیجه می گیرد که هر قراردادی را همیشه می توان توافق نامید، اما توافق نمی تواند. دو نوع قرارداد وجود دارد:

1. توافق دوطرفه. با جهت گیری ضد و معکوس مشخص می شود. این سند نباید به عنوان یک توافق بین دو طرف تلقی شود. چند نفر می توانند همزمان در آن شرکت کنند. نمونه ای از سند می تواند قرارداد خرید و فروش باشد که یک طرف خریدار و طرف دیگر فروشنده است. اولی متعهد می شود ملک یا ارزش های مادی خریداری شده را بپذیرد و دومی آنها را واگذار کند.
2. توافق چند جانبه برای نمونه ای از چنین سندی، می توانید توافق نامه ای برای ایجاد مشارکت برای مدیریت مشترک بگیرید فعالیت اقتصادی. شایان ذکر است که در قانون مدنی به ندرت اتفاق می افتد که عمدتاً دیدگاه دو طرفه ظاهر می شود

در اینجا می توان نتیجه گرفت که اصطلاح "توافق" را می توان به یک معنا به عنوان یک توافق و شواهد مستند وجود آن و همچنین تعهداتی درک کرد که انجام آنها شرکت کنندگان را تشویق به انجام اقدامات خاصی می کند.

زمینه قانونی عمل و ماهیت قرارداد برای ارائه خدمات

قرارداد ارائه یا ارائه خدمات پولی یک سند سازشی است که طبق آن پیمانکار متعهد می شود خدمات خاصی را به مشتری ارائه دهد. به نوبه خود، مشتری، طبق شرایط سند، متعهد می شود که در زمان انجام کار، به پیمانکار پرداخت کند. ماهیت چنین توافقی در بند 1 ماده 779 قانون مدنی فدراسیون روسیه تعریف شده است. زمینه حقوقی قرارداد ارائه یا ارائه خدمات پولی شامل زمینه های زیر است:

• حسابرسان
• کار بر روی معرفی فناوری اطلاعات و مخابرات.
• ارائه مشاوره.
• تامین ارتباط
• خدمات اپراتورهای توریستی.
• ارائه کمک های حقوقی.
• خدمات آموزشی

تنظیم کننده روابط بین طرفین سند قراردادی برای ارائه خدمات، بندهای فصل 39 قانون مدنی فدراسیون روسیه است. علاوه بر این، زمانی که قرار است کارهای خاصی به مشتری ارائه شود، در هنگام تنظیم قرارداد باید اقدامات قانونی و نظارتی خاصی را در نظر گرفت. به عنوان مثال، برای ارائه خدماتی برای ارائه خدمات ارتباطی به مشتری، لازم است علاوه بر اسناد قانونی مشخص شده، از "قانون ارتباطات" و "قوانین ارائه خدمات ارتباطی" نیز راهنمایی شود. تنظیم قرارداد

محتوای سند قرارداد

قرارداد باید شرایطی را که بر اساس آن طرفین بین خود به توافق می رسند را مشخص کند. خود شرایط با تعیین وقت، ضروری، عادی و اتفاقی است. مفهوم شرایط اساسی قرارداد خدمات با معیارهای زیر توضیح داده می شود:

• ماهیت سند قراردادی تعهد به خدمات ارائه شده به مشتری است که دارای ویژگی نامشهود است. ما در مورد این صحبت می کنیم که یکی از طرفین متعهد می شود که نتیجه انجام هر کاری را به طرف دیگر در سند قرارداد ارائه دهد.
• مدت تعیین شده برای اجرای قرارداد برای ارائه خدمات. بر اساس توافق طرفین قرارداد تعیین و تثبیت می شود. در چارچوب قانونی قوانینی وجود ندارد که بر اساس آن مهلت های قراردادی تعیین شود، اما ایجاد آن بسیار مهم است، زیرا مشتری می تواند به طور مشروع انجام کار را طبق آنها مطالبه کند. این معیار در مواد 708 و 783 قانون مدنی فدراسیون روسیه تعیین شده است.

در صورت عدم توافق طرفین حداقل بر سر یک معیار از شرایط ضروری، سند قراردادی فاقد اعتبار تلقی می شود و مشمول اجرای اجباری نمی شود. برای اینکه قرارداد محقق شود و در زمینه حقوقی قرار گیرد، توافق بر سر تمام موارد شرایط ضروری ضروری است. قانون مشابهی در بند 1 ماده 432 قانون مدنی فدراسیون روسیه تعریف شده است.

برای اینکه توافقنامه دارای قدرت قانونی باشد، لازم است در متن آن موضوع مورد توافق قرارداد، شرایط قانونی مربوط به این گونهسند قراردادی و شرایطی که به درخواست یکی از شرکت کنندگان مشروط به توافق است.

اقدامات هنجاری که قانونی بودن یک سند قراردادی برای ارائه خدمات را ایجاد می کند

قراردادها طبق روال تعیین شده امضا می شوند

اساس قانونگذاری ایالت ما دارای مجموعه کاملی از اسناد است که بر اساس وجود ویژگی های آنها، روش و روش تنظیم قرارداد برای ارائه خدمات را تعیین می کند. بند 1 ماده 161 قانون مدنی کشورمان می گوید که سند قراردادی باید کتبی تنظیم شود. بندهای مواد 702-729 قانون مدنی فدراسیون روسیه که مفاد قرارداد است برای ارائه آن اعمال می شود و بندهای مواد 730-739 قانون مدنی فدراسیون روسیه نیز در مواردی که قوانینی برای اجرای قراردادهای خانگی ایجاد می شود. در صورتی که یکی از طرفین قرارداد باشد شخصی، پس متن باید الزاماً بندهای قانون شماره 2300 - 1 "در مورد حمایت از حقوق مصرف کننده" را در نظر بگیرد. شایان ذکر است که کنترل بر ارائه خدمات و واقعیت اجرای آنها می تواند طبق لیست اسناد تعیین شده انجام شود. این شامل:

1. قرارداد خدمات کتبی
2. اسناد پرداختی که واقعیت پرداخت را برای کار انجام شده تأیید می کند.
3. فاکتورهای پیمانکار برای پرداخت به مشتری ارائه می شود

شرایط اضافی قرارداد برای ارائه یا ارائه خدمات پولی

علاوه بر شرایط ضروری، توافقنامه ارائه خدمات یا قرارداد کار باید حاوی بیانیه شرایط اضافی باشد. این شامل:

• هزینه اجرای فهرست کارها. در قوانین کشور ما هیچ قانونی برای تحقق این شرط وجود ندارد. قیمت ارائه خدمات توسط پیمانکار ارائه می شود که بر اساس نرخ های موجود در بازار در زمان انعقاد قرارداد هدایت می شود.
• نیاز برای اجرای شخصی کار نشان داده شده است. این بدان معنی است که در صورتی که این الزام با قوانین قانونی نظارتی مغایرت نداشته باشد و شرایط دیگری بین شرکت کنندگان وجود نداشته باشد، پیمانکار شخصاً خدمات را ارائه می دهد.
• اجرای کار قراردادی برای هر نوع یا نوع خدمات ارائه شده الزامات پذیرفته شده ای وجود دارد. شرایط اجرای آنها باید در سند قرارداد پیش بینی شود. در مواردی که این به شکل مناسب بیان نشده است، کیفیت کار انجام شده باید با الزامات پذیرفته شده عمومی مقایسه شود.
• پذیرش خدمات انجام شده قرارداد بیانگر مدتی است که مشتری موظف است کار انجام شده توسط خود را از پیمانکار بپذیرد

در صورت عدم وجود حداقل یکی از موارد فوق در سند قرارداد ارائه خدمات، دلیلی برای بی اعتبار دانستن این سند نمی باشد.

بررسی الزامات عمومی برای شرایط ضروری یک قرارداد اقتصادی خارجی

هیچ نوع فعالیت تجاری بدون قرارداد نمی تواند وجود داشته باشد

متن قرارداد اقتصادی خارجی ضوابط اجباری زیر را که در عبارات کلی یکسان است به عنوان شرایط ضروری قرارداد خدمات تعیین می کند:

1. شماره سریال قرارداد، تاریخ و محل امضای آن. چنین اطلاعاتی باید برای هر نوع سند قراردادی مشخص شود. قرارداد اقتصادی خارجی از این قاعده مستثنی نیست.
2. مقدمه ای در حال تنظیم است. این نام کامل طرفین، مکان با ذکر ایالت، وضعیت شرکت کنندگان (فروشنده، خریدار یا مشتری-مجری) است. موقعیت ها و اطلاعات اطلاعاتی در مورد افراد امضا کننده قرارداد نیز نشان داده شده است.
3. اصل قرارداد یا موضوع. دلیل تنظیم سند را به طور کامل افشا می کند.
4. حجم کاری که قرار است انجام شود یا کمیت و کیفیت کالای ارائه شده مشخص شده است.
5. شرایطی که تحت آن خدمات یا محصول ارائه خواهد شد.
6. هزینه اجرای قرارداد

از الزامات تنظیم یک نوع قرارداد اقتصادی خارجی، مشخص می شود که از نظر مکانیسم ارائه، عملاً با قرارداد خدمات تفاوتی ندارد. فقط به استثنای برخی از تفاوت های ظریف.

در مورد قرارداد ارائه خدمات می توانید از ویدیو بیشتر بدانید:

متوجه خطایی شدید؟ آن را انتخاب کرده و کلیک کنید Ctrl+Enterتا به ما اطلاع دهد